Vona pidnimayet'sya, yak holova,
Vidrubana holova volocyuhy.
Vona promovlyaye upershe, i vdruhe,
I vtretye svoyi potoybichni slova:
Ya litayucha holova!
Ya litayucha holova!

Nad yurmyshchem ploshchi zavyslo navskis
Yiyi vsevydyushche letyuche baroko.
Krov husne v povitri, rozchachnutyi zriz
Tin vidkydaye, vazku i hlyboku.
Ya litayucha holova!
Ya litayucha holova!

Sokyra nevydyma v misto vviyshla,
Styahnuly z pomostiv tila bezholovi,
Rozzyavy napylys' deshevoyi krovi,
Ta zishkrebe slid irzavyi z chola
Pryvyd litayucha holova!
Ya litayucha holova!

Zeresh melodramy televiziyni?
Ty rozhlyadayesh drakoniv za sklom!
Stinu tobi prolamaye cholom
Ozyla kulya z Orkestru Fellini –
Ya litayucha holova!
Ya litayucha holova!

Zapam’yatay, ne schovatys' nide!
Ploshcha prychodyt' u schovy, ploshcha!
Brukivku temnu svyato poloshche
I v nebesa renesansu hryade:
Maska – litayucha holova.
Ya litayucha holova.
Ya holova litayucha
Holova ya...

Ya litayucha holova!
Ya litayucha holova!