Tebe zustriv sluchayno, ty yichala v tramvayi –
I vid krasy takoyi az zomliv.
Vid pohlyadu tvoho u zar mene kydaye,
Ne strymavsya, talonchyk tviy zubamy prokusyv.
A nadvori vesna bula, navkolo vse buyalo,
A ya zamerz vid shchastya, spantelychenyi stoyav,
Choch try zupynky nam bulo zamalo,
Ya ne chotiv proshchatys' i uslid tobi skazav:

Pryspiv:
Krasyva, yak vesna! Rozumna, yak Afina!
Tebe ya polyubyv odrazu y nazavzdy!
Zashkalyuyut' v krovi u mene endorfiny! (ves' kuplet – 2)

Nu vse, zbulysya mriyi – ya razom iz toboyu
Na ostrovi bezlyudnim, teper ty ne vtechesh.
Vse b bulo charosho, ta zadzvonyv mobilnyi –
I zruynuvav miy son, rozbyv vsi mriyi vshchent!

Pryspiv (2)