Vze znovu daleko vid tebe tviy dim,
I des' daleko tam tviy kray.
A z neba leleky kurlychut' tobi:
"Ty choch by nas ne zabuvay!"

Pryspiv:
Ty ne zabuvay, ne zabuvay.
Ty ne zabuvay, ne zabuvay.

I moze nelehko, ta ydy, ne chekay,
Nechay tverdyi tviy bude krok.
Z toboyu molytva – yiyi pam’yatay,
I chay tobi pomoze Boh.

Pryspiv:
Pomoze Boh, pomoze Boh.
Pomoze Boh, pomoze Boh.