Ya chasto dumayu chomu ty tak samotnya,
Odna z naykrasyvishych dol u sviti.
Ci siri ochi, pylni, sumovyti,
Chomu vy ne znachodyte nikoho, krim dzerkal?

A v dzerkalach sebe i sut' svoyu podviynu,
Led'-led' prykrytu ineyem chekannya,
Rosoyu chasu, terpinnyam dzvonu,
Yak ishche meni tebe nazvaty?

Pryspiv:
I ta lyubov, yaka tebe znayde,
Tebe z i znyshchyt'. Ya lyublyu tebe!
I ta lyubov, yaka tebe znayde,
Tebe z i znyshchyt'. Ya lyublyu tebe!

A moze ty zahynesh yak snizynka na doloni,
Koly chyyes' teplo zruynuye cyu samotnist'.
I moze cya samotnist' – lyshe forma
Tvoyeyi identychnosti p’yankoyi.

Pryspiv