Ya sumuyu za toboyu den i nich
Na samoti,
Ty niby anhel-ochoronec',
Shcho u mene na plechi.
Ne tudy pidu – vidmovysh,
V nebezpeci – vberezesh,
Bo z lyubov’yu ty u serci,
Yaka ne maye mez!

Ya tak chotiv
Pozbutysya na serci bolyu,
Ya tak chotiv
Navik lyshytysya z toboyu,
Ya tak chotiv
Vidchuty ruk tvoyich teplo.
Zhadayesh ty,
Zhadayu ya,
Yak dobre nam udvoch bulo.

Niby vse bulo, yak zavzdy,
Namahavs' zhadaty te
Ta nide ne dity pravdy:
Ty lyubyla ne mene...
Zalyshylosya na serci
Spohadom na vse zyttya
Tvoyi ochi – dva ozercya
I tvoyi tonki vusta!..

Ya tak chotiv
Pozbutysya na serci bolyu,
Ya tak chotiv
Navik lyshytysya z toboyu,
Ya tak chotiv,
Shchob ty zavzdy bula shchaslyva,
Ya tak chotiv!..
Ta ty mene ne zrozumila...