Zazurylasya ta y duze bidna vdova,
Shcho ne skoshena zelenaya dibrova.

Znayshla kosariv sto dvaycyat' shche y chotyry,
Shchob vykosyly vsi hory, shche y dolyny.

Kosari kosyat', a vitrec' povivaye,
Shovkova trava na pokis polyahaye.

Shovkova trava na pokis polyahaye,
Bahach na vdovu chastenko pohlyadaye.

– Oy ty, bohachu, ne dyvys' na mene,
Nemaye voliv i koriv proty tebe.

– Ya z tebe, vdovo, za voly ne pytayu,
Bile lychenko, chorni brovy kochayu.

– Ne spytayesh ty, spytaye tvoya maty,
Bude volamy vse zyttya dokoryaty:

Oy vstan, nevistko, boday ze ty ne vstala,
Ta zdiy korovy, shcho vid bat'ka pryhnala.