Na cvyntari zabutomu sils'komu
Pochyleni vid starosti chresty...
Tut pochesti ne viddayut' viys'kovi
I malo chto prychodyt' vze syudy...
Des' tut lezat' bat'ky moyeyi mamy,
Yiyi malenkyi bratyk poruch spyt'..
A skilky yich, vid holodu pomerlych,
Po vsiy krayini v mohylkach lezyt'...

Pryspiv:
Koly vony vmyraly, yim dzvony ne dzvonyly,
Buly uze spaplyuzeni cerkvy..
Lyshe zemlya stohnala, koly ditey chovaly
I zori tut vmyvalysya sliz'my!

Cholodnyi i holodnyi trydcyat' tretiy
Proyshov nad Ukrayinoyu mov smerch...
Za bilshovyc'kych tych strashnych sovyetiv
Rozmachuvala tut kosoyu smert'.
Vmyraly lyudy z holodu, a des' zerno hnoyily,
Vkazivky iz Kremlya taki buly:
Chym menshe ukrayinciv zalyshat'sya zyvymy,
Tym lipshe bude z nych motuzky vyt'.

Pryspiv

Koly z trybun ya sluchayu promovy,
Yak choroshe bulo v soyuzi zyt',
Pro te, shcho ne potribno nam ukrayins'koyi movy,
Za vsich, za nas, dusha moya bolyt'.
Ni, yim ne povernuty chasiv otych proklyatych,
Ya viryu, nad krayinoyu she sonechko ziyde...
I zazyvemo vsi my pryvilno i bahato,
I Ukrayina moya rozcvite!

Pryspiv