Shche ne stalosya – ya vze nenavydzu
Nemozlyvi sekundy rozluchennya.
Provodzayuchym, yak zavzdy, bayduze
Yichni rozklady, yichni spoluchennya.
U cyu myt' ne chvylyuyut' obmezennya,
Ni kar’yera, ni ciny na naftu.
Ye ostanni sekundy rozluchennya,
V nemozlyvosti v serci vtrymaty pravdu.
Ne pytay mene nikoly, chto ya.
Koly mene ne stane, vidpovid' pryide sama.
Yazyk, povir meni, shalena zbroya –
Vbyvaye vse, lyshaye lysh slova.

Pryspiv:
Buvay, malyi, trymay fason,
Ne plach – zallyesh peron.
Buvay, malyi, nazavzdy miy,
Dorosla spravznist' mokrych viy.
Buvay, malyi, molyu, pusty!
Ne plach, bo vazko yty.
Buvay, malyi, nazavzdy miy,
I ya nazavzdy tviy.

A teper pomnoz cyu istoriyu,
Prosti cyfry – urok matematyky,
Na kupe, na vahony, na koliyi,
Na vokzaly, avto, chovny, litaky.
I plyus ti, shcho kolys' poviryly
Svomu sercyu i alym parusam.
Znayesh, zazdryt' komu sama lyubov? –
Z poznachkoyu "dity Ikarusa".

Pryspiv

Vze ne tishu ya sebe, shche molodyi,
Vze mnoyu mozna zabyvaty cvyachy.
Ya ne pomityv navit' sam, yak stav cherstvyi,
Nevdovzi roznesut' u nebo ptachy.
Ya inodi tak chochu spravznyu zymu choch na den,
Chochu buty snihom – den i ya roztanu...
Na zal, nikoly ne diznatysya chto ya,
Bo vidpovid' pryide, koly mene ne stane.

Pryspiv