Kvytky vze kupleni, kolesa stukani,
Mriyi zanyuchani i rozklad ne cheka.
Durni obstavyny mene obstavyly,
Tebe pozbavyly – ne doletyat' moyi slova!

Pryspiv:
I kozen sam svoye palto,
Gudzyky – po cherzi znyzu dohory.
Chtos' serce vkrav, ale ya znayu –
Ya po ochach hrabiznyka vpiznayu
Zhory vnyz i znyzu dohory.

I kavu richkoyu v bezsonnya pichkayu
Pobytyi zvychkamy i zranku holova,
Tvoyi nedoliky – porozni noliky,
Vidnosno kolikiv, shcho ne doletyat' moyi slova!

Pryspiv (2)