Opadaye lystya, mov strokatyi son,
I samotnya osin brodyt' za viknom.
De vesna chodyla, tini rozpovzlys',
Divchyna, yaku ya ne vpiznav kolys'.

Pryspiv:
Nerozpiznana lyubov – doli solospiv, –
Persha i ostannya, shcho bez zodnych sliv
Vidiyshla u nevid'. – Zalyshyvsya slid:
Na stariy svitlyni chryzantemy cvit
I ochey bezdonnych zvablyva krasa –
Prosvitom u chmarach syni nebesa!

Osin dostyhaye polynom v stepach,
V iriy vidlitaye vze ostanniy ptach.
Na prychali choven, nache rtut', voda,
I lycem do mene zolota slota.

Pryspiv