Och i hory, nu i hory,
Skeli byvnyamy styrchat',
My u nebi, nebo – hole,
Lysh vitry vdovkil svystyat'.
Vze ne chochu ya uhoru
I ziyty ne mozu vnyz,
Dorikaty komus' hodi, –
Sam prydumav cey kapryz.

Lizu, lizu vverch iz nyzu,
U hranity b’yu haky,
A tut shche yakas' "karnyza",
My na niy, yak pavuky.
Zalyvaye potom ochi,
Sam povys ya na haku,
Shvydshe, shvydshe b vze do nochi,
Vidlezatys' v hamaku.

Och i hory, nu i hory,
Skeli byvnyamy styrchat',
My u nebi, nebo – hole,
Lysh vitry vdovkil svystyat'.
Oy, ne raz davav ya slovo:
U ti hory ne pidu. –
A te slovo, yak polova,
Poletilo – ne znaydu!