Och i hory, nu i hory,
Skeli bywnjamy styrczat',
My u nebi, nebo – hołe,
Łysz witry wdowkil swystjat'.
Wże ne choczu ja uhoru
I zijty ne możu wnyz,
Dorikaty komus' hodi, –
Sam prydumaw cej kapryz.

Łizu, lizu wwerch iz nyzu,
U hranity b’ju haky,
A tut szcze jakas' "karnyza",
My na nij, jak pawuky.
Załywaje potom oczi,
Sam powys ja na haku,
Szwydsze, szwydsze b wże do noczi,
Widłeżatys' w hamaku.

Och i hory, nu i hory,
Skeli bywnjamy styrczat',
My u nebi, nebo – hołe,
Łysz witry wdowkil swystjat'.
Oj, ne raz dawaw ja słowo:
U ti hory ne pidu. –
A te słowo, jak połowa,
Połetiło – ne znajdu!