Pryroda litnich hir taka rozkishna,
Y taka bentezna neba synyava,
Dusha moya, mov v yunosti, znov kvitne
Y nashiptuye novych pisen slova.

A zvidusil zvuchyt' taka velychna
Orhanna muzyka zelen-boriv,
I na pobachennya mene znov klyche
Ta divchyna, yaku ya ne zustriv.

De polonyna skvitla, topchu travy,
Zryvayu kvity yiy ya na buket,
I dushu solodyat' moyu zahravy,
Y na yichnim tli chyis' niznyi syluet.

Ce ya pro neyi vydumav lehendu,
Pro tu, yaku v zytti shche ne zustriv,
Vplitayu mriyu v muzyku bohemnu,
Shcho viter tvoryt' dlya zelen-boriv.

A zvidusil zvuchyt' taka velychna
Orhanna muzyka zelen-boriv,
I na pobachennya mene znov klyche
Ta divchyna, yaku ya ne zustriv.