Yak pryishov muz na obid, sho yisty – ne znaye.
Zinka pichku ne topyla, zinka pichku ne topyla,
Zinka pichku ne topyla, bo mochi ne maye.

– A ya pichku ne topyla, mylyi miy, mylenkyi,
Holova v mene bolila, holub miy syzenkyi.
– Pomyray, mylaya, pomyray, mylaya,
Pochovayu ya tebe, moya chornobryvaya.

– Sho posadysh na mohyli, mylyi miy, mylenkyi?
Sho posadysh na mohyli, holub miy syzenkyi?
– Krapyvu, mylaya, krapyvu, mylaya,
Bur’yancem oblozu, moya chornobryvaya.

– De z ty mene pochovayesh, mylyi miy, mylenkyi?
De z ty mene pochovayesh, holub miy syzenkyi?
– Pid horoy, mylaya, pid horoy, mylaya,
Pid horoyu, v bur’yanach, moya chornobryvaya.

– Chy ty budesh za mnoy plakat', mylyi miy, mylenkyi?
Ta chy budesh toskovat', holub miy syzenkyi?
– Zasmiyus', mylaya, zasmiyus', mylaya,
Shche y stancyuyu na mohyli, moya chornobryvaya.

– Och ne budu pomyraty, mylyi miy, mylenkyi,
Tebe budu shanuvaty, holub miy syzenkyi.
– Tak zyvy z, mylaya, tak zyvy z, mylaya,
Tak zyvy ze, ne vmyray, moya chornobryvaya.

– Ya i pichku topyt' budu, mylyi miy, mylenkyi.
Zavzdy yisty varyt' budu, holub miy syzenkyi.
– Idy syudy, mylaya, idy syudy, mylaya,
Day tebe ya pryholublyu, moya chornobryvaya.