Oy or'ol, ty y or'ol, ty tovarysh moy,
Ty litayesh vysoko, ty buvayesh daliko.

Chy ne buv ty, or'ol, na moyiy storoni?
Chy ne zuryt'sya moya myla obo mnye?

– Vona zuryt'sya shche y pychalit'sya.
Za toboyu, kozakom, pobyvayet'sya.

Bat'ko-svit, bat'ko-svit, zav’yazav dochci svit,
A matusya lycha rano zamiz otdala.

U velyku sim’yu, u daleku storonu,
A velyka sim’ya vsya vecheryaty sida.

A velyka sim’ya vsya vecheryaty sida.
A mene, molodu, posylayut' po vodu.

Ya y po vodu idu, yak holubka, hudu,
A z vodoyu idu – prysluchayusya.

Ya z vodoyu idu – prysluchayusya.
Shchos' u chati homonyt' – maty synu hovoryt':

– Oy ty, syn, ty, moy syn, ty, dytyna moya,
Chom ty vodku ne p’yesh, chom ty zonku ne b’yesh?

– Oy nashcho z vodku pyt' – vona sercyu vredyt'?
Oy nashcho z zonku byt' – vona vmiye vse robyt'?

I spekty, i zvaryt', shche y do mene hovoryt',
I poprat', polatat', shche y do mene rozmovlyat'.

Chot' snip izv’yazat' – ne rozv’yazet'sya,
Chot' slovo skazat' – vsim naravyt'sya.