Oy polya, vy, polya, vy, turec'ki polya.
A na etich polyach urozayu nema.

Tilky vyrosla odna kucheryava verba,
A pod etoyi verboy soldat vbytyi lezav.

On ubyt ne sovsyem – tyazko ranenyi buv.
Holova u niho vsya porublenaya.

Holova u niho vsya porublenaya,
Bila hrud' u noho vsya posyechenaya.

Na hrudi u niho yarkyi chrest zolotoy,
A v nohach u niho stoyav kon voronoy.

– Och ty kon, ty, moy kon, oy tovarysh ty moy,
Oy bizysh ty, moy kon, na Kuban domoy.

Ta ne skazyvay, kon, shcho ya vbytyi lezu,
A skazy z ty, moy kon, shcho zenatyi chozu.

Ozenila minya pulya bystraya,
A zvinchala minya sablya ostraya.

A boyary z buly – vsi snaryady buly,
A nivyesta bula – mat' syraya zemlya.