Osinniy zovtyi lyst
Kruzlyaye zverchu vnyz,
Svoyi naspivuye pisni.
Ty kazesh – ne zurys',
Ya povernus' kolys' –
Ne obicyay c'oho meni.
I marno ne kazy,
I ne tryvoz dushi,
Meni lyshylysya pisni.
Bo znayu ya sama,
Shcho yde do nas zyma,
I tak daleko do vesny.

Pryspiv:
Zolotava osin
Rozpustyla osin
I ptachom u nebo letyt'.
Za toboyu budu
Vse zyttya zality
I serdenko bude bolit'.
Zolotava osin
Yde prostovolosa,
Shepoche meni – zupynys'...
I pytaye vitra,
De tak dovho vin baryvs'?..

I znovu zovtyi lyst –
Vid oseni syurpryz –
Daruye usmich zolotyi,
Kazu slova ne ti,
Hublyus' na samoti,
Lysh na proshchannya pohlyad tviy.
I marno ne kazy,
I ne tryvoz dushi,
Meni lyshylysya pisni,
Bo znayu ya sama,
Shcho yde do nas zyma
I tak daleko do vesny...

Pryspiv (2)

Vse pytaye vitra,
De tak dovho vin baryvs'?..