Oy u poli verba, pid verboyu voda,
Hey! Tam divchyna pizno vodu brala, divchyna moloda.

Na dorizku hlyadyt', az dorizenka koptyt',
Hey! Tam to yidut' strilci sichoviyi na konyach voronych.

A shcho oden pid’yizdza, na divchynu huka:
– Hey! Ty, divchyno, myla chornobryva, napiy ze my konya.

– Ne velykyi ty pan, ta napiy sobi sam,
Hey! Zymna rosa, a divchyna bosa, nizenky zrosyt' sobi.

– I po svitu blukav, na Vkrayini buvav,
Ta shche takoyi hordoyi divchyny u vichi ne vydav.