Chazyayin miy, chazyayin,
De ya tebe budu shukat'?
Ta dolenka z moya y pohanaya,
Shcho ya taka neshchasna na sviti vrodylas'.
Chazyayina v mene nemaye.
Ostalas' ya, yak u poli bylynka.
Ni synochka v mene nema, ni chazyayina.
Odna ya tilky, yak puchechka y zyvu.
I kudy ya ne povernusya,
I kudy ya y ne pochylyusya,
Hirko ’dnomu zyty v bilomu sviti.
A vnochi dumayu,
Shcho yakby v mene chto-nebud' buv,
To moze b ya i zyla b svoyeyu zyznyu
I krashche, da y luchshe.
A ya y ne prydumayu,
Yak nadali zyt',
Ta ya y ne pryhadayu.
Syra zemlya,
Ty rozstupysya, rozdvoysya, hy!
I viz'my z moyu zyzn hirkuyu,
I viz'my moyu zyzn ty neshchasnu.
Da ya z i sama sobi ne radaya
I ne chochu v sviti zyt'.
Ta koly b ze v mene taky buly
Chy synochok, chy chazyayin,
Tak moze b ya, hy!..
Vze y nazylasya dobre.
To meni nikoly ne bulo harnoyi zyzni.