A v pana Ivana ta na yoho dvori.

Pryspiv:
Shchedryi vechir, dobryi vechir!

A na yoho dvori tam stoyalo drevo.
A na teye drevo naletily orly.
Molodyi Ivanko po dvoryku chode.
Po dvoryku chode, luchok napravlyaye.
Luchok napravlyaye, orlyka strilyaye.
– Ne strilyay u mene, molodyi Ivanko,
Ya z tobi stanu v velykiy pryhodi.
Yak budesh ty, Yvanko, ta zenytysya,
Oy yak budesh yichat' ta vinchatysya,
Ta y posype z neba snih, metelycya,
Ta ya z tebe vkryyu svoyimy krylamy,
Tebe molodoho y konya voronoho.
Ta ya shche y ukryyu molodu knyahynyu,
Molodu knyahynyu ta shche y z druzechkamy.
Ta shche y z druzechkamy ta y iz svitylkamy.
Ta buvay zdorovyi, molodyi Ivanko.
Ta ne sam z soboyu, z svoyeyu ridnoyu.

("Zdrastuyte! Z praznykom!" – promovlyayuchy).