Ni svyet, ni zorya zanimalasya.

Pryspiv:
Svyatyi vyecher.

Dyevka Halyechka prybiralasya.
Na sebe klala zlato-serebro.
Do cerkvy ide, yak pava plyve.
U cerkvi stoyit', yak svyecha horyt'.
Okolo neyi knyazi, boyary.
Knyazi, boyary shapky znimaly.
Shapky znimaly, yiyi pytaly:
– Chyya ty dochka, chy ty pannochka,
Chy ty carivna, chy korolivna?
– Ya ne carivna, ne korolivna,
A ya Halyechka, Antonova dochka.