Poznayomylys' my shche shkoli,
Perechodyly z klasu v klas,
Nepomitno tak i povoli
Pochuttya zachopylo nas.
Moya mriya, moya rozrada!
Viryv ya, shcho nikoly y nide
Ne obduryt' vona i ne zradyt',
I, yak vazko, ne pidvede.

Pryspiv:
Vik – zyvy, vik – lyuby,
Korystuysya shchaslyvym momentom.
Vik – zyvy, vik – uchy,
Tak i pomresh studentom... (ves' kuplet – 2)

Pochuttya nabyralo syly,
Proyavlyalos' i tam, i tut,
Razom z neyu my postupyly
Na filfak u pedinstytut.
Ya lyubyv yiyi svitankovo,
Nache mavpa banany, lyubyv,
Ta docent iz kafedry movy
Moye shchastya vzyav i rozbyv.

Pryspiv:
Vik – zyvy, vik – lyuby,
Korystuysya shchaslyvym momentom.
Vik – zyvy, vik – uchy,
I pomyray studentom... (ves' kuplet – 2)

Toy docent buv lysyi, yak bubon,
I nosyv okulyary docent,
Vin moyu zaprymityv lyubu,
I u mene vidbyv v mene v moment.
Ya kochav yiyi shchyro i palko,
Mov samoho sebe kochav,
A docent moyu virnu shparhalku
Vidibrav y na shmatky rozirvav...

Pryspiv:
Vik – zyvy, vik – lyuby,
Korystuysya shchaslyvym momentom.
Vik – zyvy, vik – uchy,
Tak i pomresh studentom... (ves' kuplet – 2)

Vin zbezchestyv mene i ne tilky,
Zipsuvav meni nervy i krov,
U vidomist' postavyv dviyku –
Os' i vse... Os' taka lyubov...