Ya sobi prydumala sama
Te, shcho ye, i te, choho nema.
Tak nenache muzyku pysala,
Shchastya ya sobi namalyuvala.
Dumala zyttya prekrasnym bude,
Viryla v svoye malenke chudo,
Chasto vidlitala vid zemli
U svoyi zamriyani krayi.

Pryspiv:
Ya mriynycya,
Ya tilky mriyamy zyvu!
U mriyach ya zavzdy viryu i lyublyu!
I navit', koly dusha v zurbi,
Ya shchastya i nadiyu prydumuyu sobi! (2)

Mriyamy smiyalas' i tuzyla,
Navit', pro kochannya hovoryla,
Mriyamy obrazy vsim proshchala,
I v novi nadiyi pospishala.
Mriyamy ishla v chyyes' zyttya,
Yak male bezzachysne dytya,
Tilky zustrichalysya meni
Vsi taki bayduzi i zemni.

Pryspiv

Prydumuyu sobi!..