Chorna hrechka, bili krupy,–
Ne popaday, divko, u ruky.
A yak v ruky popadeshsya,
Toz-to y horya nabereshsya.
Ide z shynku ta y do chaty:
– Davay, zinko, vecheryaty.–
Postavyla borshch iz mnyasom,
Sama sila pidperlasom*:
– Choloviche, biysya boha! –
Letyt' myska do poroha.
– Proday, zinko, chot' namitku,
Treba hroshey na horilku.
Proday, zinko, krasnu chustku,
Treba hroshey na zakusku.
Yak ni za shcho bude pyt',–
Todi budu duze byt'.
– Kuda yidesh, pane Ivane?
– Na yarmarok do mishchany.
– Chym ty budesh torhuvat'?
– Vezu zinku prodavat'.
– Choloviche durnuvatyi,
Nashcho zinku prodavaty?
– I sam hospod' bache z neba –
Na horilku hroshey treba.