Ishov z polya staryi dido, didochok Havrylo,
Nis hrabelky pid pachoyu ta y kuryv lyulchynu.

Take dumav kum Havrylo ta y sy obzyravsya –
Tut samochid nedaleko strashno rozihnavsya.

A vin pidnyav d’hori ruku – samochid spynyvsya –
I z hrablyamy na sidzenya lyshen povalyvsya.

Yak zakrutyv, zashumilo, yak vychor pihnalo,
Yakes' lycho iz Havryla kapelyuch iznyalo.

Vyletila lyulka z rota, yak kulya z harmaty,
Ces dyyavol ya sy rushyt', to ne moze staty.

Mynuv svoye ridne selo, avto ne spynyaye,
Havrylovu chuprynochku viter pidvivaye.

Oy des' az u Bulechovi chortiv syn spynyvsya,
Zliz Havrylo z avtobusa ta y perechrestyvsya.

Oy kolys' to lipshe bulo, lipshe vyhlyadalo:
Choch pomalishe yichalo, to borshe stavalo.

Teper chorty vyhadaly, prosty mene Boze,
Ces dyyavol yak sy rushyt', to staty ne moze.

Oy kolys' to lipshe bulo, krashche vyhlyadalo:
Yak ya skazav "hey", to pishlo, a yak "tpru", to sta,

Vertav cilu dnynu pishky na plechach z hrablyamy
Ta proklynav cyu techniku razom iz panamy.