A ty yiden, a ya druhyi, a to nasha volya...
Polyubyla shmarovoza, neshchaslyva dolya!

A shmaroviz, a shmaroviz u dorohu chodyt',
A vin moyi molodiyi marno lita zvodyt'.

Oy vyidu ya na vulycyu, kryknu na ochotu:
– Syuda, syuda, slavni chlopci, na moyu robotu!

Obizvavsya a pan dyachok: "Oy pryidu ya, pryidu".
– Pryidy, pryidy, pane dyache, ya tebe ne skryvdyu!

Oy pryishov ze a pan dyachok, ta y ne rozhostyvsya,
A na toy chas shmaroviz z dorohy prybyvsya.

– Dobryi vechir, moya myla, oy yak sya ty mayesh,
Temna nichka, nevydnenka, z kym ty rozmovlyayesh?

Oy vybachu, moya myla, vybachu, vybachu,
Oy zasvity yasnu svichku, nech sy ya pobachu.

Zasvityla yasnu svichku, a svichka palaye.
Oy shasnuvsya shmaroviz, dyachenka shukaye.

Ta i nayshov toho dyachka – v kutochku zihnuvsya.
Oy pishov ze shmaroviz ponochi do koney

Ta vnosyt' kil na dyachenka hrubyi ta dubovyi,
A na svoyu mylenkuyu tonkyi, yasenovyi.

Zinku raz, zinku raz, a dyaka try razy;
– Oce tobi, pane dyache, za vsi tvoyi razy.

Nema hrechky, ni polovy, ni kolosuvannya,
Obbyv boky panu dyachku az do smakuvannya.

Oy uchora izvechora podulysya zirky,
Bizyt' dyachok holyi, bosyi vid chuzoyi zinky.

Oy yak hnavsya a pan dyachok cherez try horody,
Zaplutavsya v harbuzynnya ta narobyv shkody.

A chuziyi molodyci nelukavi buly,
Vyplutaly z harbuzynnya y vecheryaty daly.

Yak pryhnavsya a pan dyachok ta do svoho ganku:
– Svity svichku, zmasty spynu, bo ne dizdu ranku.

Luchche b bulo meni spaty na holiy drabyni,
Niz v chuzoyi molodyci na puchkiy peryni.

Luchche bulo b meni yisty kartoplyu bez soli,
Niz v chuzoyi molodyci pyrohy na stoli.