U susida u Ivana
Chata bila, zinka harna:
Nizky bili, nevelychki,
Nosyt' zovti cherevychky.

Zavsihda vstaye ranenko,
Prybere vse chepurnenko,
Na snidannya halushky,
Shuliky ta pampushky.

A k obidu borshch z smetanoy,
Ta shche z mysky polyv’yanoy,
Z chasnykom pampushky, kvasha
Ta shche z vyshkvarkamy kasha.

Kurchat para z pidlyvanom,
Yidyat' sobi vdvoch z Ivanom,
I lokshynu z molokom,
I kovbasku z chasnykom.

P’yut' pyvo i horilku,
Med, vyshnivku i nalyvku,
I ciluyut'sya lyubenko
I zartuyut' choroshenko.

Shche ne vspiv z-za stolu vstaty,
Vona bizyt' postil slaty,
Postil bilu i ryadence,
Klyche: "Idy, moye serce,

Oy idy syudy chutenko,
Bo vze poslala m’yakenko!"
A yak lyaze, pryholube,
To vze zvisno, shcho tam bude.

A u mene chata chorna,
Zinka brydka, nemotorna,
Tilky spyt' da lezyt',
Ta ne choche robyt'.

Skazesh: "Halyu, vstan ranenko,
Prybery vse chepurnenko".
Vona y sluchaty ne choche
Ta, yak vid'ma ta, sokoche.

Smittya v chati po kolina,
Obluplena vsyudy stina,
Chortma hrebnya i vzavodu:
– Ya ne pryala,– kaze,– zrodu.

Prosysh snidat' – duli tyche,
Na obid – za chuba smyche,
Na vecheryu – kulaky,
Nashtovchaye vsi boky.

Skazesh: "Halyu, pora spaty",–
Vyhanyaye vona z chaty,
Yak skazena, krychyt', laye,
Malachayem pohanyaye.

Yak zachne mene hanyaty,
Ta nazene na verch chaty,
Ta nakaze ne zlizaty:
– Budu m’yalom potyahaty!

A sama bizyt' do shynku,
Z moskalyamy p’ye horilku,
I tancyuye, i hasaye,
I chym chochesh nadilyaye.

Tak ya vik sviy korotayu,
Nedoyim, nedosypayu,
Ta shche boyus' tiyi smerti,
Shchob od zinky ne umerty.