– Dobryi vechir, divchyno, kudy ydesh?
Skazy meni pravdonku, de zyvesh?

– Oy ya zyvu, kozachenku, kray vody,
Postavyla chatonku z lobody.

A shche k tomu sinechky prypletu
Z premudroho dereva – lopuchu.

– Oy odchyny, divchyno, odchyny,
Sama sobi kryvdonky ne chyny.

– Oy ne budu, kozachenku, odchynyat',
Bo ty budesh nichenku nochuvat'.

– Oy ne budu, serdenko, ne budu!
Posydzu ya trishechky da y pidu.

Zayshov, zayshov misyac' i zorya;
– Zostavaysya, divchyno, ty sama!