Namovchaly meni hory,
Nasheptaly meni kvity,
Nadzvenily vodohrayi
Pisnyu pro kochanu!

Nache vechir v neyi brovy,
Nache nichka v neyi kosy,
Ochi, niby ranok.
De vona, pytayu –
Ta nichto ne znaye,
Chy ne choche movyt' meni.

A yak promin svitankovyi
Zapalyv rosu na vitach
Na krutiy hirs'kiy stezyni
Ya zustriv kochanu.

Nache vechir v neyi brovy,
Nache nichka v neyi kosy,
Ochi, niby ranok.
Chom ze ne pytayu?
Chom zastyh? – Ne znayu,
De slova podilys' moyi?..

I todi huknuly hory,
Zadzvenily dyvo kvity,
Zashumily vodohrayi:
Ce z tvoya kochana!

Nache vechir v neyi brovy,
Nache nichka v neyi kosy,
Ochi, niby ranok.
Tilky vodohrayi,
Tilky hory znayut',
Yak lyubov rozkvitla moya.

Nache vechir v neyi brovy,
Nache nichka v neyi kosy,
Ochi, niby ranok. (ves' kuplet – 2)

Nache vechir brovy,
Nache nichka kosy,
Ochi, niby ranok.

Nache vechir v neyi brovy,
Nache nichka v neyi kosy,
Ochi, niby ranok! (2)