Selo moye minyayet'sya z rokamy,
Rostut' dereva i miliye stav.
Nezminna lysh stezyna za sadkamy,
De bosonohym chlopcem ya hasav.

Pryspiv:
Stezyna, bat'kivs'ka stezyna
Bizyt' selom u neosyaznu dal.
Znayoma meni kozna tam roslyna,
Kochannya pershoho – moya pechal.

Chodyv malym ya stezkoyu do shkoly,
Po niy zustriv svoyu Svyatu lyubov.
Stezynu ne zabudu ya nikoly,
Po niy doroslym u zyttya pishov.

Pryspiv

Nechasto povertayus' ya dodomu,
Schvylovanyi do materi idu.
Yak serce mre ne rozpovim nikomu.
Po ciy stezyni vnukiv povedu!