Litom to bulo torik, yshov ya z postoronkom,
Vperezavsya harbuzom, pidpyravsya vovkom.
Stavok mav ya na pechi, cherpav vodu sakom,
Hrabelkamy lovyv ryb, strilyav ptachiv makom.
Hoy-ya, hoy-ya, strilyav ptachiv makom. (2)

Zahorivsya raz stavok, ryba pohorila,
I velyka, i mala u lis poletila.
Poletiv za neyu y ya, rubav cipom duby,
Vdaryv zabu po chvosti, – vybyla my zuby.
Hoy-ya, hoy-ya, vybyla my zuby.

Chort z zubamy, ale hrich zabenya pobyty,
Idu v cerkvu vsich svyatych vidpustu prosyty.
Ot do cerkvy ya pryishov, stav pid choruhvochku,
Svyatyi Petro hra na bas – Pavlo na dudochku.
Hoy-ya, hoy-ya, Pavlo na dudochku.

Zaprymityly svyati, shcho stoyu v kutochku,
Staly tyahty tancyuvaty, porvaly sorochku.
Bukom mene svyatyi Yvan: – Chom stoyish, hultyayu,
Yak ne chochesh tancyuvaty, marsh sobi do rayu.
Hoy-ya, hoy-ya, marsh sobi do rayu.

V rayu kashi navaryly, chasnykom zaterly,
Tak sya svyati pereyily, az nohy zaderly.
Za chmaroyu poblyzu muzykanty hrayut',
Anhely stari y mali "Arkan" vytynayut'.
Hoy-ya, hoy-ya, "Arkan" vytynayut'.

Ta nedovho sluchav ya, yak hrayut' muzyky,
Ta y po nebi v chodakach vdaryv kolomyiky.
Tut yak hrymne Iliya: – Shcho ty, boyku, robysh?
Ty svoyimy chodakamy nebo nam uhrobysh!
Hoy-ya, hoy-ya, nebo nam uhrobysh!

Zahaldily vsi svyati: – Vyhnat' boyka treba,
Shcho my budem za svyati, yak ne stane neba.
I poper mene Illya za nebesni bramy,
Opynyvsya ya oto, lyudy, pered vamy.
Hoy-ya, hoy-ya, lyudy pered vamy.