Tam v zelenim hayu, tam ptashky spivayut,
Molodenki chlopci do Prus vyyizdzayut.

Yidut vony, yidut, ale nenapevno,
Hospod' z neba znaye, cy si yuz povernut.

Pishly do stanciyi bileta uzyaty,
Zhadav y o rodyni, zachav zaluvaty.

Pryyichaly do Prus, vzyav yich talyuvaty,
Dav yeho pid zemlyu vuhlye shankruvaty.

Nad nym ryshtovanye zachalo trishchaty,
Vin stav, zadumavsy, shcho bude diyaty.

Nad nym ryshtovanye tak strashno strishchalo,
Az kavalok vuhlya na holovu vpalo.

Pryletiv konduktor, duze zazuryvsy,
Shcho bidnyi chlopchyna v Prusiyi dorobyvsy.

Ziyshlysya vsi chlopci, zachaly plakaty:
– Treba do matinky telihrafuvaty!

Ide votec'-maty, vzyalysya pytaty:
– De miy syn podivsya, shcho ’ho ne vydaty?

– Cicho, votec'-maty, cicho, ne zurysy:
Try doby mynulo, yak tviy syn zabyvsy!

Try popy chovalo, try dyaky spivalo,
Shtyry kari koni v sumnyi krok stupalo.

Shtyry vubotyri na vivat strilyaly,
Tvoyu dytynonku v paradi chovaly,

Pochovaly yeho v hlyboku dolynu,
Na nim vysypaly vysoku mohylu.

Tam na tiy mohyli chornyi voron kryache,
Tam des' votec'-maty za dytynov plache.

Plache votec'-maty, plache vsya rodyna:
– Boze z ty nash, Boze, de nasha dytyna?

Plache votec'-maty, plache i sestronka:
– Boze z ty muy, Boze, nema yuz bratonka!