V Kanadi, v Manitobi, novyna sya stala –
Vbyv Salymon svoyu zinku, nye boyavsya prava.
Yoho zinka molodenka v noho sya prosyla:
– Ne byi mene, Salymone, malo-m z tobov zyla.
Ne byi mene, Salymone, bo ya molodenka,
Podyvysya v kolysonku, dytyna malenka.
A Salymon ne zvazaye na yiyi pros'bochku,
Pryp’yav kosy do lavochky ta b’ye v holovochku.
Az tam buly dobri lyudy, daly v misto znaty,
Shchoby pryishly polismany Salymona vzyaty.
Polismany ydut' farmamy, prava ne pytayut':
– Na den dobryi, Salymone, a yak ze sya mayesh?
Na den dobryi, Salymone, a shcho tut chuvaty,
Talihramy idut' do nas, ne dayut' nam spaty.
Salymone, Salymone, budesh biduvaty,
Musysh farmu pokydaty, z namy mandruvaty.
Musysh farmu pokydaty, z namy mandruvaty,
Yaki dity dribnenkiyi po zakladach daty.
– Vdaryv ze ya svoyu zinku v lychuyu hodynu,
Shchoby vona ne lazyla na pid po drabyni.