Moyi mamcya doma, a ya v Ameryci,
Roblyu ya v Nev-Yorku, v tiy noviy fabryci,

Yak mashynu pushcham, nytky sya torhayut,
A moyi mamusya o nychim ne znayut.

A ta Ameryka yest to prevelyka,
Nayistsya ’ho bida, chto ne zna yazyka.

Mene sya nayila za dvanacet tyzniv,
Niz sya mi ne zderly ti krayivsky cyzmy.

Cyzmy sya mi zderly, lashky z mya spadaly
Chtovdy mya anhlyky do roboty vzyaly.

Obicyaly meni pivtalyara na den,
Yshchy sya smiyaly: "Roby, hriner blazen!"

Yak ya to pochula, shto ony sya smiyut,–
Ne budu robyla, bo mi ruchky mliyut!

A ruchky mi mliyut, slezy mi spadayut,
A moyi matusya o nychim ne znayut.

Vychovaly-ste mya na svoyich kolinach,
Ne budu robyla na vashych polyanach.

Vychovaly-ste mya, yak yednu yahodu,
Vypravyly-ste mya za shyroku vodu.

Za vodu shyroku, za more hluboke,
Teraz banuyete: "Dytya moye lyube!"