De ty yidesh, Yanychku, Yanychku,
Na tim syvim konychku, konychku?
Nedaleko,– za Tysu, za Tysu,
Svoyiy myliy dar nesu, dar nesu.

Chy ty mene, Yanychku, ne znayesh,
Ze ty nashu chatynu mynayesh?
Nasha chata kray vody, kray vody,
Z vysokoho dereva, z lobody.

De ty mene, Yanychku, povedesh,
Ked ty svoyoy chatyny ne mayesh?
Povedu tya v chuzuyu, v chuzuyu,
Zaklya svoyu zbuduyu, zbuduyu.

Buduy chatu z lobody, z lobody,
Do chuzoy mya ne vedy, ne vedy.
Chuza chata – ne svoya, ne svoya,
V chuziy chati nedolya, nedolya.

Vyletila lastivka zo skalya,
Zobudyla nas vshytkych zo spanya,
Dereva sya v sadach rozvyvayut,
Vysov’yane novu yar vytayut.

Vyletila lastivka zo skalya,
Zobudyla divchatko zo spanya,
Ked sya toto divchatko zbudylo,
Do yarnoy sya roboty pustylo.

Oraly by volonky, oraly,
Keby maly oracha z Vysovy,
Ale mayut zo svita, zo svita,
Ne pooryut do lita, do lita.

– De ty ydesh, divchyno, divchyno?
– Do stodoly po sino, po sino.
– Ne zaperay za sobom, za sobom,
Bo ya ydu za tobom, za tobom.

Den by-m kosyv, den by-m zav, den by-m zav,
Ya by take divcha vzyav, divcha vzyav,
Any kosy, any zny, any zny,
Lem zav’yazy, ta y vozmy, ta y vozmy.

Oy na rovash, mamychko, na rovash,
Komu ze ty divchatko vychovash?
Oy tobi to, Yanychku, tobi to,
Budesh maty frayirku na lito.

Oy siyala Hanychka lobodu,
Posylala Yanychka po vodu,
Ey po vodu studenu, studenu,
Tam na luchku zelenu, zelenu.