U dalniy storoni,
De chornyi ptach ne prolitav,
De misyac' zemlyu osyavav,
Tam ya blukav.

De chorne derevo stoyalo
Bez lystiv, bez zyttya.
Kazalo serce,
Shcho znayty tebe ya mushu.

Ochey-nochey tvoyich bezmezna dal,
Ya tanu v niy, ale ty – vilna, vilna.
Volossya-vitry v’yut', rika v bezodnyu llye,
Povtoryuye luna darma: "Ty – vilna, vilna,
nepostiyna".

To ya blukav,
To klopotu ne mav.
To, chasom, hirkyi
Buvaye pochid.
Ale ty – tam, zvisno,
Bazana – tam.
Konyechno, tam, tam.
Ya viryu, vstrinu nepokirnu.