Spivayut' vsi pro moldavanku i peresy,
Nema takoho, chto pisen takych b ne znav,
Bo duze lehko sklasty pisnyu pro Odesu,
Chocha nikoly ty v Odesi ne buvav.
Ach, Odesa-mama, perlyna bilya morya, –
Tak tebe z lyubov’yu narod ves' nazyvav.
Ty pisen spivala i ne znala horya,
Bo yoho nichto todi ne znav.

Pryspiv:
Tak posmichnys' do mene, odesytochko smahlyava,
Choch baksiv ya ne mayu i zovsim ya ne nehr,
Ne dumay, ya ne chochu na chalyavu,
Ya dobre znayu, shcho chalyava skinchylasya teper.
My tachku viz'memo y poyidemo do morya,
Rozdusym plyashku na cholodnomu pisku,
I potancyuyemo pid tychyi shum pryboyu,
I pohovorymo za zyzn taku-syaku.

A u rozmovach vony lyublyat' fihuralnist',
Zartuyut' navit' pro imunodeficyt,
I u anketach, de hrafa "nacionalnist'",
Hordo pyshut' slovo "odessyt".
Ya vam, chesne slovo, ne skazu za vsyu Odesu,
Bo teper Odesa vze zovsim ne taka,
Ale tochno znaye moldavanka i peresy,
Dosi povazayut' Kostyu-moryaka.

Pryspiv

Chay syniy vechir nas zustrine lichtaryamy,
Starenkyi Dyuk nechay podyvyt'sya na nas,
Arividerchi i proshchay, Odesa-mama,
Ya budu zhaduvaty cey charivnyi chas.
Arividerchi i proshchay, Odesa-mama,
Ya budu zhaduvaty cey charivnyi chas.