Oy pishov miy Ivasenko ba v pole oraty,
Zabuv sobi Ivasenko na poludnye vzyaty.

Ore, ore Ivasenko ta z starenkym didom:
– Nema moyi mylenkoyi z ranenkym obidom.

Pryhorav Ivasenko do hustoho lomu,
Pustyv voly na poludnye, sam pishov dodomu.

Oy prychodyt' Ivasenko do svoyeyi chaty,
Pytayet'sya svoyich ditey: "De vam, dity, maty?"

– Pishly mama, tatunechku, ta v hay po telyata,
Ta vze nam tak vidpovily, shcho ne nashi maty.

Podyvyvsya Ivasenko do novoyi skryni –
Nema sukon, nema hroshey, ta y nema gazdyni.

Vdaryvsya ya Ivasenko po polach rukamy:
– Dity z moyi dribnenkiyi, shcho robyty z vamy?

– Oy tatunyu, tatunechku, yakos' toto bude,
Ta v vas zinka bude druha, nam mamy ne bude!

Oy tatunyu, tatunechku, ne zurit'sya namy,
My pidrostem, v sluzbu pidem ta y budemo samy!