Як-єм ішол з Америки дому,
Помож, Боже, по широким морю.

Бо на шифі страшна хвіля тримат,
Лем зо шифом з бока на бік киват.

В Каселгарді на шифу сідати,
Шитко єдно і ту умерати.

Бо на шифі біда превелика,
Нихто не дзбат ани о чловека,

На шифі пан велебний не ховат,
Лем кедь помре, дрилят го до моря.

Тіло з нього риби оторгают,
Лем кісточки по морю плавают.

Сестри, братя барс са му радіют,
Же з орека векшу частку мают.