Jak-jem iszoł z Ameryky domu,
Pomoż, Boże, po szyrokym morju.

Bo na szyfi straszna chwilja trymat,
Łem zo szyfom z boka na bik kywat.

W Kasełhardi na szyfu sidaty,
Szytko jedno i tu umeraty.

Bo na szyfi bida prewełyka,
Nychto ne dzbat any o człoweka,

Na szyfi pan wełebnyj ne chowat,
Łem ked' pomre, dryljat ho do morja.

Tiło z ńoho ryby otorhajut,
Łem kistoczky po morju pławajut.

Sestry, bratja bars sa mu radijut,
Że z oreka wekszu czastku majut.