Newże ce wse? Newże ce wse?
Ja sam – tebe nemaje... Nicz cja zi mnoju hraje...

Tut wże ne pachne twojimy kosamy
Ne nahodujesz mene wże slozamy
Ja widteper nawiczno sam pid nebesamy
W hołowi mojij odne j te same...

Tut ja i samotnist' zi mnoju...
Cja nicz bude nimoju...
Nastupna bude takoju ż. Sam!

Zori moji powirte meni
Temrjawa wpowzaje w oczi. Dumy moji – nu nacze topczut'.

Ne bude nikoły smaku toho,
Ne pobaczu bilsze neba zorjanoho,
Ne doczekajus' weczora zymowoho,
Może widczuju skoro dotyk pociłunku kryżanoho.

Ja nenacze mertwyj, ałe ja znaju, szczo żywyj.
Nicz cja taka wperta powtorjuje postijno – ryj!

Nicz nastaje, sydżu sam...
Nicz nastaje, sydżu sam odyn ja.
Ja dosi tut – ty wże tam.
Ty wże tam, a!

Ja widteper sam odyn.
Wsmoktuju bezmeżnist' rutyn.
Jedyna meta – czasu płyn
Jedyna meta, Moja!