Tysza torkajet'sja ruk,
Tysza powitrjam tecze,
Moja za toboju żura
Pryczajennu duszu pecze,
Trojando.
Czerez kajdany twoji
Łahidnyj błysk kryształju
Szczemyt' poczorniło meni
Nadrizana niżka twoja,
Trojando.

Pryspiw:
Ty, szczo w pisni zrosła,
Łetiła z witramy w dal,
Sama u sołodkomu sni
Odjahała czystyj krysztal. (wes' kupłet – 2)

Krysztal! Trojando...

Ty, szczo w pachtiła sadu
Bilja staroji stiny,
Dlja mene sestroju buła,
Buła, jak carycja wesny,
Trojando.
De twoja soroczka z rosy?
De twij oboronec'-druh?
Kołyszu ja w tyszi żuru,
tysza torkajet'sja ruk,
Trojando.

Pryspiw

Krysztal! Trojando...
Trojando...