Dywna linija browy,
Hub łaskawa linija,
I sama pomiż trawy,
Jak ozerna lilija.
Swityt' zwaba w tych oczach
Zirkoju prowisnoju.
I biżyt' kudys' diwcza,
Szczob zrobytys' pisneju.

Pryspiw:
Polisjanoczko, polisjanoczko,
Łuky rajdużni, – synja wys'.
Polisjanoczko, polisjanoczko,
Bilja mrij mojich zupynys'! (wes' kupłet – 2)

Połe diwczyni w otwit
Promowljaje kołosom,
Szcze j łuna hukaje wslid
Junym, szczyrym hołosom.
Wse pyta: Kudy biżysz?
Pospiszaty hodi wże.
Kwitne słowo, jak sporysz,
I zwuczyt' mełodija!

Pryspiw