Oj ty, niczeńko-czariwnyczeńko
Ne smuty moje biłe łyczeńko

Oj ty, diwczyno, zore rannjaja
Marno żdaw tebe do switannja ja

Steżka wkryłasja zełen-rutoju
Szczob ne krajałos' serce smutoju

Ja nad riczkoju zażuryłasja –
Des' łjubow moja zabaryłasja