U majbutnje jdesz, wid żyttja tikajesz.
Sered switłych pljam, tiń nazdohanjajesz.
Nawkruhy chodjat' łjudy, nawkruhy sujita.
A ty znowu samotnij, u duszi pustota.

Pryspiw:
Ne ozyrajsja, mynułe pokyń.
Wykyń na witer dawnich spohadiw tiń.
Kryła rozpraw i do szczastja połyń.
W zahadkowu żyttja dałecziń.

Sonce swityt' zhory, ta tepła ty ne majesz.
Ty zhadaw pro łjubow i znowu strażdajesz.
I tak choczet'sja szczastja, do bołju, do kryku!
I tak choczet'sja znowu widczuty szczyroho smichu.

Pryspiw

Deń za dnem mynaje i prochodjat' noczi.
A ty wże sumnyj i żyttja ne choczesz.
Ta wono minływe i sonce szcze wsmichnet'sja.
Pislja dowhych zływ i zihrije serce.

Pryspiw