Sonce zajszło dawno,
Stukaje son u wikno.
Nu pustit' mene, wże czas, hodi czekaty,
Do małoji dytyny, do tepłoji chaty.
Ni szcze ne czas, poczekaj.
Des' pid wiknom podrimaj.
Chaj dytjatko moje mowyt' słowo swjate
I poprosyt' u Boha zdorow’ja na nowyj deń.

Pryspiw:
Spy, moje serce, spy zasynaj.
Son zahljadaje wże do nas.
W mrijach swojich w nebo zlitaj,
Spy, moja ptaszko, poky je czas.

Sonce zajszło dawno,
Stukaje son u wikno.
Nu pustit' mene, wże czas, hodi czekaty,
Do małoji dytyny, do tepłoji chaty.
Ni szcze ne czas, poczekaj.
Des' pid wiknom podrimaj.
Chaj dospiwaju ja kołyskowu swoju,
Szczoby łycho-bida obmynały dytynu moju.

Pryspiw