Ona nawernoe spyt, ona wse wydyt sni
O tom, czto ja dałek, y mne ee ne najty,
A ja smotrju w okno, a tam wse ta że nocz'
W moej dusze peczal, w moych hłazach tuman.

Pryspiw:
Myr prozraczen kak woda, w nem ne wyżu ja tebja
Hde ti? Hde ti?
Wse prydet swoym putem, no net sył bolsze żdat'
Bolno. Bolno.

A zawtra nowij deń, da wse ta że bol,
Wokruh menja toska, yz hłaz moych słeza.
Kto wynowat, kto net – komu-to łuczsze znat'.
Mne dał bi Boh eszcze sył, czto bi tebja ponjat'.

Pryspiw