Dołajuczy czas i prostir,
liniji i perspektywy
łeczu ja do tebe w hosti
kriz' drib monotonnyj zływy.

Kriz' drib monotonnyj zływy
ja baczu derewa j chaty
i neba obłyczczja dywne
miż hiłljam dubiw pychatych.

Miż hiłljam dubiw pychatych
schowałos' wono u kronach.
Pytaju – jak tebe zwaty? –
U widpowid' czuju dzwony.

U widpowid' czuju dzwony –
ce ty mene kłyczesz w hosti.
Kriz' zływy drib monotonnyj
dołaju ja czas i prostir.