Jak dobre te, szczo smerti ne bojus' ja
I ne pytaju, czy tjażkyj mij chrest.
Szczo pered wamy, suddi, ne wkłonjusja
W peredczutti nedowidomych werstw.

Pryspiw:
O smerte myła, o smerte łjuba,
Tebe ja zowsim ne bojusja!
O smerte myła, o smerte łjuba,
Tebe ja zowsim ne bojusja!

Szczo żyw-łjubyw i ne nabrawsja skwerny,
Nenawysti, proklonu, kajattja.
Narode mij, do tebe ja szcze wernu,
I w smerti obernusja do żyttja.

Pryspiw

Swojim strażdennym i nezłym obłyczczjam,
Jak syn, tobi dozemno pokłonjus'
I czesno hljanu w czesni twoji wiczi,
Ja w smerti z ridnym krajem poridnjus'.

Pryspiw