Wesnjanyj deń małjuje swiżi akwareli,
Farbuje ci budenni dni.
Wesnjanyj deń – korol i wsi joho pasteli
Nawodjat' kontury sumni.

Nezryma pam’jat' dniw dawno mynułych,
Korotkyj spohad znow i znow.
Czoho wertajut'sja sjudy, koho zabuw ja?
Czy prawdu, czy swoju łjubow?

Pryspiw:
Anżelika, Anże-Anżelika... (4)

Czoho zachocze serce, każut', te i bude,
Wono mene zihrije, a w duszi zyma.
Neprawdu, oj, neprawdu howorjat' łjudy,
Bo serce je – duszczi nema.

Wona załyszyła na mene spodiwannja,
Ta prawo baczyty jiji u sni.
Szczo bude żyty dowsze – wira czy kochannja,
Załyszyłos' diznatysja meni.

Pryspiw (3)